Dramatiek en security

Dramatiek bij het ontbijt

Vanmorgen een doosje eieren gekocht en bij het openen, kwam er een pamfletje tevoorschijn. Van de eigenaar van de eierboerderij, wiens getalenteerde dochter suïcide had gepleegd. De eierboer, de vader, wil een zelfhulpgroep oprichten voor lotgenoten met dezelfde psychiatrische diagnose als zijn dochter, manische depressie. Hij roept via dit pamflet die hij in zijn eigen eierdozen stopt, mensen op om hun ervaringen te delen.
Ik neem aan dat er tijdens menig ontbijt over gesproken wordt. Publiekelijk drama. Op z'n Amerikaans?

Security

Op een trap in een metrostation

Tijdens mijn heenreis heb ik de strenge veiligheidsmaatregelen al aan den lijve ondervonden die Amerika oplegt aan reizigers.Maar ook in het land zelf moet je talloze keren door detectiepoortjes, moeten jassen en riemen uit om bijvoorbeeld een museum in te komen. Rugzakken mogen meestal niet mee naar binnen. En de hele dag gillende sirenes van politie en brandweer. Verder in de stad voortdurend heli's in de lucht, die rond de grote gebouwen cirkelen. En op stations wordt er geregeld omgeroepen dat, als je een verdacht pakje ziet staan, je dit moet melden.
Misschien geeft het wel een veilig gevoel. Grote Broer waakt en beschermd.